مراحل انتقال از اقامت دائم به شهروند کانادا.
شهروندی کانادا برای بسیاری از مردم اهمیت و مفهوم زیادی دارد. برای بسیاری، شهروندی کانادا نوید یک زندگی بهتر است.
از 23 تا 29 می امسال، کانادا هفته شهروندی را جشن می گیرد. قانون شهروندی کانادا در 1 ژانویه 1947 در دولت نخست وزیر ویلیام لیون مکنزی کینگ به اجرا درآمد. از آن زمان، قانون شهروندی اصلاح شد تا ارزش های کانادا را به عنوان یک جامعه چند فرهنگی منعکس کند. این بیماری همه گیر با معرفی مراسم شهروندی مجازی، نوآوری در شهروندی کانادا را بیشتر کرد.
وزیر مهاجرت شان فریزر در مورد برخی از تغییرات قانون شهروندی که به سمت کانادا فراگیرتر حرکت می کند، توضیح بیشتری داد.
در نقل قولی که به وزیر فریزر در یک بیانیه رسانه ای نسبت داده می شود، آمده است: «کانادا در سراسر جهان به عنوان کشوری شناخته می شود که به تفاوت های ما احترام می گذارد و آن را جشن می گیرد. همانطور که رشد کرده‌ایم، قانون شهروندی خود را اصلاح کرده‌ایم تا ارزش‌های ما را منعکس کند و جامعه فراگیر را ارتقا دهد.»
وزیر ادامه داد: «اخیراً، این اصلاحات شامل گسترش تعبیر «شهروندی بر اساس اصل و نسب» برای فراگیرتر شدن خانواده‌ها است. آنها همچنین شامل ایجاد سوگند شهروندی جدید هستند که حقوق ذاتی و قراردادی ملل اول، مردم اینوئیت و متیس را به رسمیت می شناسد، و تعهدی را که همه شهروندان برای حفظ معاهدات بین تاج و تخت و ملت های بومی دارند. ما متعهد هستیم که بخش‌های غم‌انگیز تاریخ خود را فراموش نکنیم، زیرا در مسیر آشتی ادامه می‌دهیم.»
به عنوان یک شهروند، تعدادی امتیاز دریافت می کنید که برای ساکنان دائمی در دسترس نیست، مانند رای دادن و داشتن پاسپورت کانادایی. در اینجا برخی از مراحلی است که ساکنان دائم کانادا باید انجام دهند تا واجد شرایط شهروندی شوند.
چگونه واجد شرایط شهروندی کانادا شویم
اگر قبلاً این مرحله را پشت سر گذاشته اید، به پیمایش ادامه دهید. در غیر این صورت، ببینید آیا شما واجد شرایط بیش از 100 برنامه مهاجرتی کانادا هستید یا خیر.
شما باید حداقل 1095 روز (سه سال) در طول پنج سال قبل از تاریخ درخواست شهروندی در کانادا حضور فیزیکی داشته باشید. اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) شما را تشویق می کند که با بیش از 1095 روز زندگی در کانادا درخواست دهید تا از مشکلات محاسباتی جلوگیری کنید.
اگر به عنوان یک مقیم موقت در کانادا بودید، ممکن است بتوانید این زمان را برای شرایط اقامت خود نیز حساب کنید. هر روزی که در پنج سال گذشته به عنوان مقیم موقت یا شخص محافظت شده در کانادا گذرانده اید، هنگام محاسبه حضور فیزیکی خود به عنوان نیم روز محسوب می شود. IRCC به شما امکان می دهد تا حداکثر 365 روز را به عنوان مقیم موقت یا شخص محافظت شده در محاسبه حضور فیزیکی خود لحاظ کنید.
ساکنان موقت شامل بازدیدکنندگان، دانش‌آموزان، کارگران یا دارندگان اجازه اقامت موقت می‌شوند. افراد محافظت شده کسانی هستند که توسط هیئت مهاجرت و پناهندگی نیاز به حمایت یا پناهنده کنوانسیون دارند یا تصمیم مثبتی در مورد ارزیابی خطر قبل از حذف از IRCC دریافت کرده اند.
به طور کلی، زمانی که در خارج از کانادا سپری می‌کنید، جزو الزامات حضور فیزیکی شما محسوب نمی‌شود، اما استثناهایی وجود دارد. به عنوان مثال، مقیمان دائمی که در ایالات متحده کار می کنند ممکن است بتوانند روزهای سپری شده در ایالات متحده را تا زمانی که در کانادا اقامت دارند و حداقل بخشی از روز را به کانادا برمی گردند، برای شرایط حضور فیزیکی خود حساب کنند.